Hartafwijking komt niet alleen

Een hartafwijking bij een foetus staat meestal niet op zichzelf. Soms hebben deze kinderen genetische afwijkingen. Ook worden soms neurologische ontwikkelingsproblemen op lange termijn geconstateerd. Gynaecoloog in opleiding Fenna Jansen onderzocht of het risico hierop al vóór de geboorte kan worden vastgesteld. Ze is in juni 2019 gepromoveerd op de resultaten van haar onderzoek.

Jansen bestudeerde de hersenen van ongeboren kinderen en pasgeborenen door middel van een gedetailleerde echo. Daaruit bleek dat kinderen met een hartafwijking geboren worden met iets kleinere hersenen Dit is vóór de geboorte al zichtbaar aan een afbuigende groei van het hoofd. Het verschil met de hersenen van baby’s zonder hartafwijkingen is echter dusdanig klein, dat het niet bruikbaar is om hersenproblemen te voorspellen.

Het verband tussen hartafwijkingen en hersenproblemen is nog niet precies bekend. Jansen denkt dat gezamenlijke genetische factoren die we nog niet kennen een rol zouden kunnen spelen. Ze pleit voor het monitoren van de hersenontwikkeling bij baby’s met een hartafwijking tijdens de zwangerschap, en genetisch onderzoek om een eventueel achterliggend trauma op te sporen.

Bron: LUMC